Η Mekica (μεκίτσα) είναι ένα δημοφιλές βουλγαρικό πιάτο που παραδοσιακά σερβίρεται για πρωινό. Πρόκειται για μια τηγανιτή πίτα από ζυμάρι που πρώτα ζυμώνεται και στη συνέχεια τηγανίζεται σε καυτό λάδι. Το ζυμάρι συνήθως περιλαμβάνει αλεύρι, νερό, αλάτι, λάδι, αυγά, γιαούρτι και κάποιο διογκωτικό μέσο.
Το όνομα «μεκίτσα» προέρχεται από τη βουλγαρική ρίζα мек (mek), που σημαίνει «μαλακός», αναφερόμενη στην υφή της πίτας. Αυτές οι πίτες μπορούν να πασπαλιστούν με ζάχαρη άχνη ή να συνδυαστούν με γιαούρτι, μέλι, τυρί ή διάφορες μαρμελάδες φρούτων.
Έχει βαθιές ρίζες στη λαϊκή κουζίνα, και υπάρχουν πολλές παραλλαγές της σε ολόκληρη τη Βαλκανική χερσόνησο.
Προέλευση & Ιστορία:
Η μεκίτσα λέγεται ότι έχει τις ρίζες της στη Βουλγαρία από τον Μεσαίωνα.
Θεωρείται παρόμοια με άλλα τηγανητά αρτοσκευάσματα των Βαλκανίων και της Κεντρικής Ευρώπης, όπως οι ουγγρικές lángos ή οι σερβικές uštipci.
Υλικά & Παραλλαγές:
Μπορεί να φτιαχτεί είτε με μαγιά είτε με μαγειρική σόδα.
Σε κάποιες παραλλαγές, η ζύμη αφήνεται να ξεκουραστεί για ώρες ή ακόμα και ολόκληρη τη νύχτα.
Υπάρχουν και αλμυρές και γλυκές εκδοχές. Οι γλυκές συνήθως συνοδεύονται με άχνη ζάχαρη, μέλι ή μαρμελάδα. Οι αλμυρές μπορεί να σερβιριστούν με βουλγαρικό λευκό τυρί (sirene), παρόμοιο με τη φέτα.
Πολιτιστική Σημασία:
Είναι φαγητό της παρηγοριάς για τους Βούλγαρους και πολύ συχνό σε οικογενειακά πρωινά, ειδικά τα Σαββατοκύριακα.
Συχνά φτιάχνεται από γιαγιάδες (μπάμπες) και συνδέεται με την οικογενειακή θαλπωρή.
Σε ορισμένες περιοχές της Βουλγαρίας θεωρείται καλότυχο φαγητό που προσφέρεται σε γιορτές.
Σερβίρισμα:
Τρώγεται ζεστή, κατευθείαν από το τηγάνι.
Συνοδεύεται ιδανικά με γιαούρτι, όπως το βουλγαρικό kiselo mlyako (ξινόγαλα).
No comments yet.