Κέικ μαρμπρέ ή ζέβρα: Το αγαπημένο κέικ μικρών και μεγάλων

Ένα από τα πιο κλασικά κέικ της δυτικής κουζίνας (ευρωπαϊκής και αμερικανικής) είναι το marble ή αλλιώς μαρμπρέ.

Γίνεται με δύο ζύμες, μία λευκή και μία σκουρόχρωμη, και πήρε το όνομά του από τη διχρωμία του που παραπέμπει στα χρωματικά «νερά» που κάνει το μάρμαρο.

Στην Ελλάδα και στην Κύπρο κέικ παρόμοιο με το marble ή μαρμπρέ αποκαλείται και «Κέικ Γεωγραφίας» καθώς τα χρωματικά παιχνίδια της ζύμης θυμίζουν τα σχήματα που παίρνουν στεριά και θάλασσα στους χάρτες γεωγραφίας.

Της ίδιας λογικής με τα παραπάνω κέικ είναι και τα «Κέικ Ζέβρα» όπου με διαφορετικό τρόπο ανάμειξης των δύο ζυμών επιτυγχάνεται μετά το ψήσιμό τους ένα «ριγέ» αποτέλεσμα, σαν αυτό της ράχης του ζώου.

Στο κέικ αυτό, αφού μπουν σε στρώσεις τα διαφορετικά μείγματα στη φόρμα, με ένα ξύλινο καλαμάκι που βυθίζεται στη ζύμη δημιουργούμε τα «νερά» μετακινώντας το αργά. Στο κέικ ζέβρα τοποθετούμε τα μείγματα στη φόρμα εναλλάξ κουταλιά – κουταλιά ξεκινώντας απ’ το κέντρο της.

Αυτού του είδους τα κέικ με χρωματικά «μπαλώματα», ραβδώσεις ή στίγματα, όπου αναμειγνύονται δύο διαφορετικού χρώματος ζύμες, μπορεί να είναι ευρέως γνωστά στην εκδοχή βανίλιας-σοκολάτας, ωστόσο διαφορετικό χρώμα η μια ζύμη μπορεί να αποκτήσει και με άλλο τρόπο: με τη χρήση κάποιου φρούτου, όπως φράουλες, ή πράσινου τσαγιού ή χρώματος ζαχαροπλαστικής.

Τα δίχρωμα κέικ φτιάχνονταν πριν ακόμη διαδοθεί ευρέως το κακάο ή σοκολάτα και για τον επιχρωματισμό του μείγματος χρησιμοποιούνταν μελάσα, κανέλα ή μπαχαρικά. Μία από τις πρώτες αναφορές για το κέικ αυτό εμφανίζεται στο βιβλίο Domestic Cook Book της Malinda Russell του 1866.

Παραλλαγή στα δίχρωμα κέικ αποτελεί και το «Κέικ Σκακέρια» το οποίο όμως δεν δημιουργείται με τα ωμά μείγματα, αλλά στήνεται αφού ψηθούν τα δύο διαφορετικού χρώματος παντεσπάνια, κοπούν με συγκεκριμένο τρόπο και τοποθετηθούν το ένα μέσα στο άλλο.