Το Appeltaart είναι μια παραδοσιακή ολλανδική μηλόπιτα που πολύ συχνά συνοδεύεται από ένα φλιτζάνι ζεστό καφέ.
Αν και είναι ουσιαστικά το ίδιο με τις περισσότερες μηλόπιτες, το ολλανδικό appeltaart διαφέρει από την κλασική αμερικάνικη μηλόπιτα με πολλούς τρόπους: ψήνεται σε ένα ταψί τσέρκι, κάνοντας το πιο βαθύ. Είναι πιο στεγνό στο εσωτερικό. Είναι γεμάτο με μεγάλα κομμάτια μήλου, σταφίδες, και είναι γεμάτο με μπαχαρικά όπως κανέλα, χυμό λεμονιού και άλλα ζεστά μπαχαρικά.
Το Appeltaart χρονολογείται από τον Μεσαίωνα και πιστεύεται ότι ο χρόνος ψησίματος μετρήθηκε με τον αριθμό των προσευχών που έπρεπε να πει κανείς μέχρι να είναι έτοιμο να βγει από τον φούρνο, καθώς δεν υπήρχαν φούρνοι με έλεγχο θερμοκρασίας εκείνη τη στιγμή.
Ένα πρώιμο βιβλίο μαγειρικής στην Ολλανδική γλώσσα από το 1514, το Een notabel boecxken van cokeryen («Ένα αξιοσημείωτο μικρό βιβλίο μαγειρικής»), που τυπώθηκε στις Βρυξέλλες από τον Thomas van der Noot, ο οποίος μπορεί επίσης να ήταν ο συγγραφέας, τεκμηριώνει μια συνταγή για το Appeltaerten (σύγχρονο ολλανδικό Appeltaarten ‘μηλόπιτες’).
Στην Ολλανδία, το appeltaart σερβίρεται συνήθως σε θερμοκρασία δωματίου και ολοκληρώνεται με μια μπάλα σαντιγί, αυτό που είναι γνωστό ως appeltaart met slagroom.
Η παραδοσιακή ολλανδική μηλόπιτα διατίθεται σε δύο ποικιλίες, μια με ψίχα (appelkruimeltaart) και μια δικτυωτή πίτα (appeltaart). Και οι δύο συνταγές είναι ξεχωριστές καθώς απαιτούν συνήθως την προσθήκη αρωμάτων κανέλας και χυμού λεμονιού και διαφέρουν ως προς την υφή και όχι τη γεύση. Οι ολλανδικές μηλόπιτες μπορεί να περιλαμβάνουν συστατικά όπως βούτυρο με πλήρη κρέμα, σταφίδες και πάστα αμυγδάλου, εκτός από συστατικά όπως μήλα και ζάχαρη, τα οποία έχουν κοινά με άλλες συνταγές.
Η βάση της ολλανδικής μηλόπιτας είναι μια κρούστα στο κάτω μέρος και γύρω από τις άκρες. Αυτή η κρούστα γεμίζεται στη συνέχεια με κομμάτια ή φέτες μήλου, συνήθως μια τραγανή και ήπια τάρτα ποικιλία όπως το Goudreinet ή το Elstar. Η κανέλα και η ζάχαρη αναμειγνύονται με τη γέμιση μήλου.
Πάνω από τη γέμιση, λωρίδες ζύμης καλύπτουν την πίτα σε ένα πλέγμα κρατώντας τη γέμιση στη θέση της αλλά διατηρώντας την ορατή ή καλύψτε την πίτα με ψίχουλα. Μπορεί να καταναλωθεί ζεστή ή κρύα, μερικές φορές με μια δόση σαντιγί ή παγωτό βανίλια. Στις ΗΠΑ, η «ολλανδική μηλόπιτα» αναφέρεται συγκεκριμένα στο στυλ μηλόπιτας με ψίχα, streusel, topping.
Αυτό το παραδοσιακό γλυκό είναι από τις πρώτες πίτες που μαθαίνουν να ετοιμάζουν οι νέοι στην Ολλανδία, αλλά πιστεύεται ότι τις καλύτερες τις φτιάχνουν οι γιαγιάδες.
No comments yet.