Το μαντολάτο ή νουγκάτ είναι μια κατηγορία γλυκισμάτων που παρασκευάζονται με ζάχαρη ή μέλι, ψημένους ξηρούς καρπούς (αμύγδαλα, καρύδια, φιστίκια, φουντούκια, και μακαντάμια), χτυπημένα ασπράδια αυγών, και κάποιες φορές ζαχαρωμένα φρούτα. Το μαντολάτο είναι λαστιχωτό στην υφή και ευχάριστο στη μάσηση, λείο και γυαλιστερό με μελάτο άρωμα. Διατίθεται στα σούπερ μάρκετ συσκευασμένο σε μπάρα, ως συστατικό άλλων γλυκισμάτων και σε παγωτό.
Υπάρχουν τρεις τύποι μαντολάτου: Το λευκό μαντολάτο (mandorlato ή torrone στην Ιταλία, turrón στην Ισπανία) παρασκευάζεται με χτυπημένα ασπράδια αυγού και μέλι, πρωτομφανίστηκε στην Cologna Veneta Ιταλίας στις αρχές του 15ου αιώνα, στο Αλικάντε Ισπανίας με την πρώτη δημοσιευμένη συνταγή του 16ου αιώνα και στο Montélimar Γαλλίας τον 18ο αιώνα. Το σκούρο μαντολάτο (νουγκά noir στα γαλλικά) παρασκευάζεται χωρίς ασπράδια αυγών και έχει μια πιο στέρεη, έως τραγανή υφή. Το Βιεννέζικο ή γερμανικό μαντολάτο είναι σοκολάτα και πραλίνα φουντουκιού
Υπάρχει πληθώρα μύθων για την προέλευση του μαντολάτου. Οι πρώτες συνταγές για λευκό μαντολάτο, που ήταν πιθανότατα δανεικές από την Κεντρική Ασία, βρέθηκαν σε μεσανατολίτικο βιβλίο στη Βαγδάτη τον 10ο αιώνα. Επρόκειτο για ένα μαντολάτο που ονομάζεται ناطف nāṭif. Μία από τις συνταγές δεικνύει ότι το nāṭif προέρχεται από τη Χαρράν, μια πόλη που βρίσκεται ανάμεσα στη Σανλιούρφα (τώρα νοτιοανατολική Τουρκία) και το Χαλέπι Συρίας. Αναφορές για το nāṭif βρέθηκαν στο τρίγωνο μεταξύ Σανλιούρφα, Χαλέπι και Βαγδάτης. Στο τέλος του 10ου αιώνα, ο ταξιδιώτης και γεωγράφος Ibn Hawqal έγραψε ότι έφαγε κάποια nāṭif στο Manbij (στη σύγχρονη Συρία) και την Μπουχάρα (στο σύγχρονη Ουζμπεκιστάν).
Στην Ελλάδα, είναι ένα από τα πιο δημοφιλή και παραδοσιακά γλυκίσματα που συναντάμε στα Επτάνησα και συνδέεται με την Ενετοκρατία.
Αυτό το βενετσιάνικο γλυκό έχει πάρει το όνομα του από την ιταλική λέξη mandorla που σημαίνει αμύγδαλα και υπάρχει σε αρκετές τυπικές παραλλαγές.
No comments yet.