Η Sfogliatella είναι ένα από τα πιο διάσημα ιταλικά αρτοσκευάσματα, με πολλές περιοχές να ερίζουν για τη συνταγή τους. Αν και παραδοσιακά συνδέεται με τη Νάπολη, πιστεύεται ότι η αρχική sfogliatella επινοήθηκε γύρω στο 1700 στην ιταλική ακτή Αμάλφι, ως δημιούργημα μοναχών από το μοναστήρι Santa Rosa.
Αυτή η εκδοχή ήταν γεμάτη με λαχταριστή κρέμα και μαύρα κεράσια διατηρημένα σε σιρόπι, και παρόλο που απαγορευόταν στις καλόγριες να έρθουν σε επαφή με τον εξωτερικό κόσμο, τη συνταγή την απέκτησε με κάποιο τρόπο ένας Ναπολιτάνος σεφ, ο Pascuale Pintauro, που άρχισε να ετοιμάζει την ποικιλία του από αυτά τα νόστιμα γλυκά που σύντομα έγιναν το αγαπημένο της Νάπολης.
Σήμερα, προσφέρονται σε δύο βασικές ποικιλίες: riccia και frolla. Η Sfogliatella riccia θεωρείται η παραδοσιακή και η πιο κοινή ποικιλία. Είναι ένα περίτεχνο επιδόρπιο φτιαγμένο με πολλαπλές στρώσεις λεπτής ζύμης σε σχήμα όστρακου (αχιβάδας ή στρειδιού), γεμάτη με μια νόστιμη κρέμα φτιαγμένη με σιμιγδάλι, νερό, ρικότα, ζάχαρη, αυγά, ζαχαρωμένα φρούτα σε κύβους (όπως καραμελωμένα πορτοκάλια ή λεμόνια), κανέλα και μια πρέζα αλάτι.
Η ζύμη διπλώνεται σαν κοχύλι και όταν βγαίνει από το φούρνο αποκαλύπτονται οι δεκάδες στρώσεις της.
Η Sfogliatella frolla έχει την ίδια γέμιση, αλλά έχει στρογγυλό σχήμα και φτιάχνεται με ζύμη ζαχαροπλαστικής (κουρού). Μια άλλη εκδοχή αυτού του γλυκού είναι το coda d’aragosta, που σημαίνει κυριολεκτικά ουρά αστακού, γεμάτη με κρέμα ζαχαροπλαστικής. Είναι ένα πολύ δημοφιλές επιδόρπιο στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Παραδοσιακά, η sfogliatella πρέπει να σερβίρεται πάντα φρέσκια, ενώ είναι ακόμα τραγανή, κατά προτίμηση ζεστή και πασπαλισμένη με ζάχαρη άχνη.
Συνοδεύουν τέλεια τον ιταλικό καφέ εσπρέσο και οι φούρνοι της Νάπολης βγάζουν δεκάδες ταψιά κάθε μέρα.
No comments yet.